زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

عبدالباقی بن بیرام تبریزی صوفی اصفهانی





عبدالباقی بن بیرام تبریزی صوفی اصفهانی، از مشاهیر خوشنویسان و از عرفاء و شعرای قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



ملاّ عبدالباقی تبریزی معروف به «دانشمند» و «صوفی»، فرزند بیرام خان، از مشاهیر خوشنویسان و از عرفاء و شعرای قرن یازدهم هجری. در تبریز متولّد شده و نزد ملاّعلی لنگ به مشق خط پرداخت. سپس به درس ملاّمیرزاجان راه یافته و چندی بعد به هند رفت عاقبت در بغداد رحل اقامت افکنده و در خانقاه مولوی‌ها با دده مصطفی مربوط شد ولی عاقبت به اجبار به دستور شاه عباس کبیر به اصفهان آورده شد. او شعر می‌سروده و «باقی» تخلّص داشته است. ابیات زیر از اشعار اوست:

"محنت کش روزگار خویشتنم چه کنم ••• درمانده اضطراب خویشتنم چه کنم"
"دور است ز جبر، اختیارم امّا ••• مجبور به اختیار خویشتنم چه کنم".

۲ - کتابت و خطاطی



او خطوط ثلث و نسخ را عالی می‌نوشته و برخی از کتیبه‌های مسجد شاه (مسجد امام اصفهان) به خط زیبای اوست. وی همچنین کتاب‌های زیر را کتابت کرده است:

۱. «صد کلمه امیرالمؤمنین» (صد کلمه جاحظ) به خط ثلث موجود به شماره ۱۷۲۹ در کتابخانه آستان قدس رضوی؛
۲. «مرقع» (قصیده بُرده) که در ۱۰۳۶ق کتابت شده و در کتابخانه مجلس شورای اسلامی وجود دارد؛
۳. «رقعه‌ای» به خط ثلث و نسخ خوش، موجود در کتابخانه آستان قدس رضوی.

۳ - وفات



وفات او در سال ۱۰۳۹ق روی داده است.

۴ - تالیف و تصنیف



این کتاب‌ها و آثار از اوست:

۱. «دیوان اشعار»؛
۲. «منهاج الولایه» در شرح نهج البلاغه که به وسیله آقای حبیب‌اللّه عظیمی تصحیح شده و در ۲ جلد به چاپ رسیده است؛
۳. نامه‌ای عرفانی به میرزا ابراهیم همدانی که در کتابخانه آیت‌اللّه مرعشی در قم موجود است؛
۴. «تفسیر قرآن کریم» به روش عرفانی؛
۵. «شرح صحیفه سجادیه».
[۱] اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۶۰-۲۵۶۱.
[۲] نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۹۶.
[۴] تربیت، محمدعلی، دانشمندان آذربایجان، صص ۱۴۴-۱۴۶.
[۵] خاتون‌آبادی، سیدعبدالحسین، وقایع السّنین و الاعوام، صص ۵۰۶ و ۵۰۷.
[۶] بیانی، مهدی، کارنامه بزرگان ایران، ص۲۰۴.
[۷] حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۳۱، ص۷۱۹.
[۸] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الرّوضه النّضره، ص۳۱۲.
[۹] ایرانی، عبدالمحمد، پیدایش خط و خطاطان، صص ۱۸۷ و ۱۸۸.
[۱۰] قدسی، منوچهر، خوشنویسی در کتیبه‌های اصفهان، صص ۴۷-۵۰.
[۱۱] همایی، جلال‌الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، صص ۹۱-۹۳.
[۱۳] جناب، میرسیدعلی، الاصفهان: رجال و مشاهیر، صص ۳۸۸-۳۹۱.
[۱۴] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۷۵۷.


۵ - پانویس


 
۱. اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۶۰-۲۵۶۱.
۲. نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۹۶.
۳. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۲، ص۲۱۱.    
۴. تربیت، محمدعلی، دانشمندان آذربایجان، صص ۱۴۴-۱۴۶.
۵. خاتون‌آبادی، سیدعبدالحسین، وقایع السّنین و الاعوام، صص ۵۰۶ و ۵۰۷.
۶. بیانی، مهدی، کارنامه بزرگان ایران، ص۲۰۴.
۷. حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۳۱، ص۷۱۹.
۸. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الرّوضه النّضره، ص۳۱۲.
۹. ایرانی، عبدالمحمد، پیدایش خط و خطاطان، صص ۱۸۷ و ۱۸۸.
۱۰. قدسی، منوچهر، خوشنویسی در کتیبه‌های اصفهان، صص ۴۷-۵۰.
۱۱. همایی، جلال‌الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، صص ۹۱-۹۳.
۱۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۹، ص۱۲۳.    
۱۳. جناب، میرسیدعلی، الاصفهان: رجال و مشاهیر، صص ۳۸۸-۳۹۱.
۱۴. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۷۵۷.


۶ - منبع


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۹۷.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.